|
Orpheus et Eurydica, quorum amorem nec mors dira superare potuit. |
Pluton, dominus inferorum, primum obstinatus tum uxore precibus mitigante Eurydicen dimisit.
|
|
|
|
|
|
|
|
Apollo Musegetes, vates, qui ex Olympo descendit, ut fabulam hominibus narraret.
|
"Terribili squalore Charon, cui plurima mento canities inculta iacet, stant lumina flamma, sordidus ex umeris nodo dependet amictus."
|
|
Bacchei ululatus obstrepuere sono citharae.
|
"Inter sacra deum nocturnique orgia Bacchi discerptum latos iuvenem sparsere per agros."
|
|
Delius vates ipse Orpheo infanti sortem dedit.
|
Eurydica in se saltantem oculos omnium vertit.
|
|
Quis mortalium vel deum eam non adamaverit?
|
Charon Orpheum volentem Styga transire arcet.
|
|
"Per Chaos hoc ingens vastique silentia regni, Eurydices, oro, properata retexite fata."
|
'En,' ait 'en, hic est nostri contemptor!'
|
|
Ad inferos tandem avidis amplexibus haerent.
|
Spectatores, valete et nobis clare plaudite.
|